چند قدم مهم وجود دارد که هم شما و هم پرستارتان میتوانید انجام دهید تا به فرزندتان کمک کنید
با
پرستار جدیدش احساس راحتی و امنیت کند . البته کودکان نیز مانند بزرگسالان منحصر به فرد هستند
بنابراین این پیشنهادات فقط دستورالعمل هستند و باید بسته به اینکه فرزندان شما چقدر برونگرا یا
خجالتی هستند، تطبیق داده شوند.
از قبل ذهن کودک را آماده کنید , از قبل اطلاعات کاملی از کودک به پرستار بدهید قرار ملاقاتی در
حضور خود ترتیب بدهید , اجازه بدهید پرستار با کودک ارتباط بگیرد بهتر است پرستار خود را هم قد
کودک
کرده با او صحبت کند ,خود را معرفی کند و چند سوال از او بپرسد ؛ مثلا رنگ و یا بازی مورد
علاقهاش
را بپرسد . کودکان خجالتی به زمان بیشتری برای ارتباط نیاز دارند ؛ در این موارد، پرستار
باتجربه
شما میتواند به طور فعال با فرزندتان درگیر شود و احتمالاً در مورد بازیهای مورد علاقهاش
ایدههایی میخواهد و سپس شروع به بازی میکند.
با درگیر کردن تدریجی کودکان در بازیها یا فعالیتها – مانند بازیهای رومیزی، تماشای برنامه
مورد
علاقهشان، یا کشیدن نقاشی – و پرسیدن سؤالات در کنار آن، کودک یاد میگیرد که به پرستار خود
اعتماد
کند و دوستش داشته باشد . حتی خجالتی ترین ها هم دوست دارند بدانند که پرستارشان به آنها علاقه
مند
است.
این امکان وجود دارد که وقتی زمان رفتن فرا می رسد، اشک ها و ترس ها شروع شوند . مهم است که هم
شما
و هم پرستارتان اعتماد به نفس داشته باشید و قادر به مدیریت این تغییر باشید . نقش پرستار این
است
که شاد بماند، و تلاش کند تا کودک را منحرف کند و دوباره درگیر کند . این احتمالاً مهمترین
مرحله
است و فرزندان شما میفهمند که پرستار شما کنترل را در دست دارد و کاملا از آنها مراقبت میشود.
هم والدین و هم پرستاران باید آرام باشند . والدین باید به فرزندان خود نشان دهند که با شخصی که
فرزندشان را با او می سپارند ، مطمئن هستند . این به کودک کمک میکند تا آرام شود - به یاد
داشته
باشید که کودکان سرنخهای کلامی و غیرکلامی را دریافت میکنند .
در نهایت، بسیار مهم است که والدین هر گونه اطلاعات مفیدی را در اختیار پرستار خود قرار دهند که
به
شکل گیری رابطه کمک کند اسباب بازی های مورد علاقه آنها چیست؟ روال عادی آنها چیست؟ داستان های
مورد
علاقه کودک چیست؟ این نشانه های کوچک به اطمینان از آرامش و آسودگی فرزندانتان کمک می کند؟.
دیدگاه شما